Begin
In februari kwam per mail de vraag van de Beeldentuin in Garderen of ik mee wilde doen met het project Appel van Oranje.
Er waren 50 grote appels van polyester gemaakt en daar werden 50 kunstenaars bij gezocht om deze te beschilderen.
Voorwaarden waren: het thema Het Koninklijk Huis, realistisch, de kleur oranje moest aanwezig zijn, geen reclamuitingen etc.
Na een week nadenken heb ik ja gezegd. Er begon zich een idee te ontwikkelen: ik zag voor me de 3 prinsessen in hun roze jurkjes, hand in hand rondom de appel. Ik meende dat deze 3 dansende dames wel goed te realiseren waren.
Een paar dagen later ben ik gaan kijken naar een voorbeeld van de appel, bij de Beeldentuin.
De appel staat niet rechtop zoals ik dacht......................
Geen dansende prinsessen dus. Wat nu?
De 3 prinsessen bleven in gedachten, maar nu kon het beeld dus alleen aan de voorkant van de appel. Ik begon materiaal te verzamelen. Eerst bij de beeldentuin gevraagd wat ze voor materiaal hadden, er was daar immers al het Zandsculptren festijn in volle voorbereiding, met als thema de geschiedenis van het Koninklijk Huis. Van Eric kreeg ik de suggestie om de Prive van de week ervoor te bekijken, daar stonden veel foto's in van de Koninklijke familie. In de winkels was deze niet meer te krijgen. Bij de bibliotheek vond ik uit dat het de Prive van de week ervoor had moeten zijn, n.a.v. het tienjarig huwelijk van Prins Willem-Alexander en Prinnses Maxima. Na een telefoontje met de redactie van de Prive, zou ik hem toegestuurd krijgen.
Inmiddels had ik het idee om boven de portretten van de prinsessen ook bladeren te maken en aan die bladeren ook appels.
Allerlei ideeen lopen door elkaar. Oranjeboom, de appel valt niet ver van de boom familieportretten, olieverf of acryl, hoe krijg ik de maat een beetje kloppend, hoe kom ik aan goede foto's, moet ik de appel schuren, in de primer zetten, ontvetten.............
Ondertussen werd de appel bij me afgeleverd, net op een moment dat ik niet thuis was.
Wat een groot pak, daar voor het atelier!
Ik durfde hem niet uit te pakken, omdat ik nog een workshop moest geven de week erna. Geen plek voor ook nog zo'n grote appel erbij!
De dag na de workshop de appel langzaam afgepeld. Vele lagen bobbeltjesplastic en karton. en toen stond ie daar groot en wit buiten voor het atelier. Foutje. Ik had hem beter binnen kunnen uitpakken. Die kale appel is niet op te tillen. Met z'n tweeen optillen gaat bijna niet. Dan moet je allebei naar elkaar toe duwen en hem ergens vast zien te pakken... Jaap heeft hem omarmd en zo mijn dubbele deuren door naar binnen gedragen!
Alle schildersezels aan de kant om hem van alle kanten goed te kunnen bekijken
Er waren 50 grote appels van polyester gemaakt en daar werden 50 kunstenaars bij gezocht om deze te beschilderen.
Voorwaarden waren: het thema Het Koninklijk Huis, realistisch, de kleur oranje moest aanwezig zijn, geen reclamuitingen etc.
Na een week nadenken heb ik ja gezegd. Er begon zich een idee te ontwikkelen: ik zag voor me de 3 prinsessen in hun roze jurkjes, hand in hand rondom de appel. Ik meende dat deze 3 dansende dames wel goed te realiseren waren.
Een paar dagen later ben ik gaan kijken naar een voorbeeld van de appel, bij de Beeldentuin.
De appel staat niet rechtop zoals ik dacht......................
Geen dansende prinsessen dus. Wat nu?
De 3 prinsessen bleven in gedachten, maar nu kon het beeld dus alleen aan de voorkant van de appel. Ik begon materiaal te verzamelen. Eerst bij de beeldentuin gevraagd wat ze voor materiaal hadden, er was daar immers al het Zandsculptren festijn in volle voorbereiding, met als thema de geschiedenis van het Koninklijk Huis. Van Eric kreeg ik de suggestie om de Prive van de week ervoor te bekijken, daar stonden veel foto's in van de Koninklijke familie. In de winkels was deze niet meer te krijgen. Bij de bibliotheek vond ik uit dat het de Prive van de week ervoor had moeten zijn, n.a.v. het tienjarig huwelijk van Prins Willem-Alexander en Prinnses Maxima. Na een telefoontje met de redactie van de Prive, zou ik hem toegestuurd krijgen.
Inmiddels had ik het idee om boven de portretten van de prinsessen ook bladeren te maken en aan die bladeren ook appels.
Allerlei ideeen lopen door elkaar. Oranjeboom, de appel valt niet ver van de boom familieportretten, olieverf of acryl, hoe krijg ik de maat een beetje kloppend, hoe kom ik aan goede foto's, moet ik de appel schuren, in de primer zetten, ontvetten.............
Ondertussen werd de appel bij me afgeleverd, net op een moment dat ik niet thuis was.
Wat een groot pak, daar voor het atelier!
Ik durfde hem niet uit te pakken, omdat ik nog een workshop moest geven de week erna. Geen plek voor ook nog zo'n grote appel erbij!
De dag na de workshop de appel langzaam afgepeld. Vele lagen bobbeltjesplastic en karton. en toen stond ie daar groot en wit buiten voor het atelier. Foutje. Ik had hem beter binnen kunnen uitpakken. Die kale appel is niet op te tillen. Met z'n tweeen optillen gaat bijna niet. Dan moet je allebei naar elkaar toe duwen en hem ergens vast zien te pakken... Jaap heeft hem omarmd en zo mijn dubbele deuren door naar binnen gedragen!
Alle schildersezels aan de kant om hem van alle kanten goed te kunnen bekijken